Fenomenaal
14 juni 2016 - Veitastrond, Noorwegen
We worden wakker met zicht op de gele en rode bakjes van Ulriken, een kabelbaan in Bergen. De bakjes yoghurt met muesli en vers fruit zorgen voor een goede bodem om de stad te gaan verkennen. Met stadsbus 2 rijden we richting centrum en op goed geluk stappen we uit pal naast de vismarkt. Kom maar op met die verse vissen, dacht ik. Dat valt even tegen, ik weet niet wat ik echt verwacht had, maar grote pannen paella die voor € 30,- per portie klaar staan voldoen in ieder geval niet aan mijn beeld bij deze markt. Verder overtreft de stad mijn verwachtingen ruimschoots. Wat een ontspannen sfeer hangt hier. Er is van alles te doen, muziek, spelletjes, picknicken, shoppen, parken en dat alles langs de kust met z’n haven. Wat een heerlijke stad.
Voor wat we na Bergen zien, heb ik bijna geen woorden. Het valt moeilijk te omschrijven hoe ontzettend mooi het landschap hier is. Tot nu toe hebben we al niet te klagen over de omgeving, maar de natuur die ons nu omringd is fenomenaal. Wel 100 keer op een dag zeggen we tegen elkaar hoe mooi het is en steeds weer overtreft het ene uitzicht het andere. We slapen op idyllische plekjes aan verlaten meertjes en in muisstille dalen. Om dan wakker te worden in een stuk niemandsland, zo voelt het althans, en dat natuurschoon helemaal voor jezelf te hebben, dat is bizar.
Als we weer een paar mooie toppen achter ons laten en ik zie tegenliggers komen, denk ik steeds wat die mensen nog te wachten staat. Niet wetende waar zij vandaan komen, en om zo dus ook zelf weer verrast te worden door wat er achter de volgende berg schuil gaat. Vince roept ook steeds vanaf de achterbank dat het zo mooi is en de bergen zo groot zijn. Iedere waterval en alle sneeuwtoppen maken indruk op hem. Of hij kopieert deze verbijstering van ons… Hoe dan ook het is prachtig om hier te zijn. Zeker als we wakker worden tussen witte rotsen, met de zon en een helder blauwe lucht aan een meer dat strak als een spiegel een betoverende werking heeft.
De zon is ook nog wel een dingetje. Die schijnt namelijk heerlijk, maar ook werkelijk de hele dag. Het is nog geen midzomernacht, maar we hebben al in geen weken een donkere nacht gehad. En das toch raar. Of het nou twee uur ’s nachts of twee uur ’s middags is, het is even licht buiten. Het is ook zo laat, en volgens mij wordt het ritme hier toch een beetje verlegd. Voor 11:00 uur is het overal nog heel stil en ’s avonds is iedereen tot laat op. Ook wij hebben vaak geen erg in de tijd. Nou maakt dat voor ons helemaal niks uit, we hebben toch geen afspraken ofzo. Das best lekker hoor! En de kindjes slapen toch wel.
Wij ontmoeten elkaar wel in Finland, maar wat we nu zien van Noorwegen, daar moeten we zeker een keer heen.
En zo te zien maken het onze kindjes heel goed. Wat zien wij er naar uit om ze weer eens lekker te knuffelen.
Veel liefs en een dikke knuf van O&O
Een fijne voortzetting van jullie avontuur en een dikke knuffel voor Vince en Guusje.
wat worden de kinderen al groot.
prachtig toch .
groetjes Ome Jaan en Tante Wies